• Η κακοκαιρία της προτελευταίας ημέρας του Αυγούστου δεν ήταν ένα από τα συνήθη ‘χαλάσματα’ του καιρού. Ηταν ένα εξαιρετικά σπάνιο για την περιοχή μας φαινόμενο που κάτι παρόμοιο του είχε να σημειωθεί στην περιοχή της Καστοριάς για διάστημα μεγαλύτερο του μισού αιώνα

. • Θυελλώδεις άνεμοι μαστίγωσαν την πόλη και τα παραλίμνια χωριά για 50 τουλάχιστον λεπτά με ένταση που έπιασε τα 11 μποφόρ και που κατά καιρούς έδινε ριπές που ξεπερνούσαν τα 110Χμ την ώρα

. • Οι καταστροφές στο γεωργικό κεφάλαιο υπήρξαν σημαντικές, καθώς ξεπατώθηκαν ολόκληροι μηλεώνες και ισοπεδώθηκαν τεράστιες εκτάσεις με καλλιέργειες φασολιών

. • Μέσα στην πόλη σχίστηκαν τέντες εκτοξεύτηκαν αντικείμενα και τσάκισαν δέντρα -που ένα τους μάλιστα διέλυσε ένα άτυχο διερχόμενο αυτοκίνητο.

• το θέμα είναι ότι ανεμοεπελάσεις τέτοιου τύπου είναι κάπως σαν τους σεισμούς. Επιφέρουν σωρευτικά αποτελέσματα και η επόμενη προστίθεται και χειροτερεύει τις δομές που έπληξε η προηγούμενη. Ένα σωρό κεραμοσκεπές έχασαν σε κάποιο βαθμό την συνοχή τους -άλλες φανερά άλλες υποχθόνια- και είναι αυτές οι δεύτερες που μπορούν να καταστούν εξαιρετικά επικίνδυνες σε περίπτωσης επανάληψης ενός παρόμοιου συμβάντος.

• Ευτυχώς δεν είχαμε θύματα αυτής της κλιματολογικής έξαρσης και ευτυχώς όλες οι ζημιές που συνέβησαν αποδείχθηκαν εύκολα ανατάξιμες.

• Να ξέρουμε όμως ότι ενώπιον παρόμοιων φαινομένων η καλύτερη και πλέον ασφαλής επιλογή είναι να μένουμε μέσα. Όχι βόλτες, όχι κυκλοφορία για κανέναν απολύτως λόγο. Το πιο ασφαλές μέρος είναι το σπίτι μας. Μένουμε μέσα μέχρι να δούμε πως έχει ολοκληρωτικά κοπάσει η μανία των στοιχείων της φύσης!