Εμφανίστηκε άρκτος στην κατάληξη της Καλλιθέας και άρχισε πάλι το show στα μέσα μαζικής δικτύωσης με την συνηθισμένη επωδό: Κάντε κάτι! Απαράδεκτο!!! Μα τι κατάσταση είναι αυτή? Θα μας φάνε!!! Πρόκειται για την τυπική ανθρωποκεντρική και συναισθηματική προσέγγιση η οποία επαναλαμβάνεται ατόφια κάθε φορά που ένα τέτοιο ζώο θεάται να προσεγγίζει κατοικημένες περιοχές. Κι ως έναν βαθμό είναι μια απόκριση αναμενόμενη και κατανοητή.
Που έχει να κάνει με τα τυπικά ανακλαστικά του φόβου, ανακλαστικά που δεν θέλει κανείς να τα δηλώνει ως τέτοια και τα μεταμφιέζει σε οργή.
Το πρόβλημα είναι δεδομένο, είναι συνηθισμένο και πολλαπλά επαναλαμβανόμενο σε τέτοιο σημείο μάλιστα που να φαίνεται πλέον παράδοξο να μη εμφανιστεί μια αρκούδα κάπου εδώ στα πέριξ κάποια χρονιά… Αυτό που πρέπει ωστόσο να καταλάβει ο μέσος έλληνας πολίτης είναι πως δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ματς. Δεν συνιστούμε κερκίδα σε έναν διαρκή αγώνα «αρκούδες εναντίον ανθρώπων». Κι αυτό επειδή οι αρκούδες δεν έχουν καμία σκασίλα για την πάρτη μας
. Οι αρκούδες δεν συμπεριλαμβάνουν στο διαιτολόγιο τους τους ανθρώπους.
Δεν υπάρχει περίπτωση αρκούδα να ριχθεί ποτέ σε κάποιον άνθρωπο εφόσον εκείνος δεν κάνει κάποια ολότερα λαθεμένη κίνηση Τώρα, θα μου πεις, και ποιος είναι τόσο εκπαιδευμένος ώστε να συμπεριφερθεί τόσο σωστά? Κανένας μέσος άνθρωπος! Οπότε η κανονική δουλειά του Αρκτούρου και της Καλλιστώς θα έπρεπε να ήταν αυτή
. Η ενημέρωση και εκπαίδευση του ευρέως κοινού. Κι όταν λέμε ενημέρωση εννοούμε ΣΟΒΑΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, με σοβαρές δράσεις και όχι με μια απλή έκδοση κάποιων φυλλαδίων και φέιγ βολάν στη χάση και στη φέξη… Οι καστοριανοί δεν τους πάνε διόλου αυτούς τους δυο οργανισμούς. Και δεν τους πάνε επειδή έχουν επικοινωνιακό έλλειμμα και δεν κοινοποιούν μια αντικειμενική περιγραφή του αληθινού τους αντικειμένου.
Οι πολίτες κάνουν συνειρμούς αλα Παυλώφ. Νομίζουν πως ο ‘Αρκτούρος’ και η ‘Καλλιστώ’ είναι κάτι σαν μπόγιες για αρκούδες, κάτι σαν rangers που πληρώνονται από τους φόρους μας και από ευρωπαϊκά προγράμματα για να είναι πάντοτε stand by και να έρχονται πετώντας σα-τον-superman κάθε πουχουμε ζόρια για να μαζεύουν το κακό-παντί-αρκούδο, πουτυχε να βρεθεί στο αντικρυνό πεζοδρόμιο, και να το επιστρέφουνε στην βαθιά παρθένα ζούγκλα…
. Σίγουρα δεν είναι αυτή η αρμοδιότητα των δυο αυτών αξιόλογων οργανισμών αλλά εξίσου σίγουρα δεν είμαι εγω ο συνήγορος τους. Οπως λέει ο θυμόσοφος λαός:
Κάλλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα!
Ας πάρουν λοιπόν ένα ακόμη κονδύλιο κι ας διασαφηνίσουν την θέση και την αποστολή τους…