
– • Θυμάστε εκείνους τους παλιούς μπακάληδες, με το μολύβι στο αυτί, που όταν πήγαινες για ψώνια βγάζανε το μπακαλοτέφτερο και κάνανε τη σούμα?
• Τόσο… συν τόσο… συν τόσο… μας κάνει τόσο. Και ένα το κρατούμενο!
• Εκείνο λοιπόν το κρατούμενο ήταν κάτι σαν μια συγκαλυμμένη απειλή. Ηταν μια Δαμόκλειος σπάθη, ένα βαρίδιο που εκκρεμούσε και καλούνταν σε κάποια επόμενη στιγμή σαν φαντομάς να εμφανιστεί και να τροποποιήσει την εξέλιξη των πράξεων.
• Αλλά μη νομίσετε πως αυτό είναι κάτι που περιορίζεται στην παλιά μπακαλική. Είναι κάτι που συμβαίνει και σήμερα και μάλιστα συμβαίνει παντού.
• Σ’ όλες τις καταστάσεις της ζωής, κανένα Παρόν δεν μπορεί να διαμορφώσει κανένα Μέλλον, δίχως να λάβει υπόψη του τα κρατούμενα του Παρελθόντος.
• Για να έρθουμε στο προκείμενο, πάρτε για παράδειγμα τα τεκμαινόμενα στην καστοριανή πολιτική πραγματικότητα. Ή τα μη τεκμαινόμενα, όπως θα ήταν ίσως πιο σωστό να πούμε, αφού –δυστυχώς- όλα εκείνα τα κρατούμενα του παρελθόντος , όλα όσα έχουν μέχρι τώρα συγκεντρωθεί, είναι πάρα πολλά, πάρα πολύ βαριά και, μάλλον, αθροίζουν άσχημα τα εφεξής αποτελέσματα…
• Τι ακριβώς συνέβη δηλαδή και χάσαμε το στρατόπεδο του ΚΕΒΟΠ? Πως έγινε και χάσαμε ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων που κινούταν μέσα στην τοπική μας αγορά και συνεισέφερε με τον οβολό του σε αυτή? Γιατί το επιτρέψαμε αυτό?
• Τι ακριβώς συνέβη και χάσαμε το πανεπιστημιακό τμήμα των αρχιτεκτόνων, ενώ τα πάντα είχαν ρυθμιστεί και το κτήριο είχε ανακατασκευαστεί και περίμενε πως και πώς να γεμίσει από την φοιτητιώσα?
• Τι ακριβώς συνέβη και το Ξενία το οποίο ‘ε-τε-λεί-ω-σε! Ε-τε-λεί-ω-σε!’ -με υπογραφές- μας είχε παραδοθεί και ετοιμαζόμασταν να το περάσουμε σε πραγματική χρήση σαν μέγαρο φιλοξενίας και πολιτισμού, ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή ως μεταγραφή κι επέστρεψε σε ένα καθεστώς επαναδιαπραγμάτευσης?
• Τι ακριβώς παρεισέφρησε και έστειλε στις καλένδες εκείνη την εξαιρετικά υποσχόμενη τουριστικά διασύνδεση Περικοπής-Νυμφαίου?
• Γιατί, παρά τους υφιστάμενους και -χρονιά με χρονιά- αυξανόμενους κινδύνους δασικών πυρκαγιών, τα πυροφυλάκια Πύργου κι Αλεβίτσας παραμένουν ανεπάνδρωτα και εγκαταλειμμένα στην φθορά του χρόνου?
• Τι καθυστερεί την τελική διάνοιξη του δρόμου Γράμμουστας- Αετομηλίτσας που θα ένωνε Ηπειρο με Μακεδονία και θα περνούσε στην Καστοριά κόσμο από την δυτική χώρα?
• Για ποιον ακριβώς λόγο όλα εκείνα τα μεγαλεπήβολα σχέδια με το τραίνο που θα ένωνε Ελλάδα και Αλβανία έμειναν στα χαρτιά ή σκίστηκαν τελείως? Πόσο θα μπορούσε να συμβάλει στην τοπική οικονομία μια τέτοια γραμμή η οποία θα μετέφερε ξυλεία του Γράμμου στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης?
• Ποιος είναι ο λόγος που εκείνο το ‘νέο το γιοφύρι της Αρτας’, (λέγε με φράγμα Νεστορίου) κάθε χρόνο όλο γίνεται κι όλο στα ίδια μένει? Και γιατί συμπαρασύρει μαζί του και εκείνο της Διποταμίας? Γιατί καθυστερούν και τα αρδευτικά του δυτικού και του ανατολικού Νομού?
• Πότε ακριβώς θα αρχίσει η ροή του φυσικού αερίου –αν τελικά είναι φυσικό το αέριο που θα μας έρθει και όχι υδρογόνο- και γιατί καμία αρχή (εκτός από τον Δήμο) δεν ζήτησε ποτέ ένα πλάνο επιδοτήσεων για τις νέες συσκευές που θα πρέπει να αγοράσει το κάθε νοικοκυριό προκειμένου να ενσωματωθεί στο δίκτυο?
• Πότε ακριβώς θα γίνει το υδροδρόμιο και πότε θα ολοκληρωθεί το αεροδρόμιο Καστοριάς, εκείνο που υποτίθεται ότι θα λειτουργούσε ανταγωνιστικά σε όλα τα Βαλκάνια και θα έκλεβε πελατεία ακόμα κι από την Οχρίδα?
• Τελικά είναι πολλά τα πολιτικά κρατούμενα κύριοι και τελικά παραμένουμε και εμείς κρατούμενοι μιας αδυσώπητης πραγματικότητας
• Ισως επειδή, από γενναιότητα, από ελπίδα ή από αφέλεια, πιστέψαμε τα λόγια σας κι αποφασίσαμε να μείνουμε σ’ αυτή την γη των Διγενών να φυλάμε –μάταια- κάποιες Θερμοπύλες…