• Τα Χριστούγεννα, ως γνωστόν, γιορτάζουμε την γέννηση του Ιησού, του γιού του Θεού.

• Πρόκειται για την υπόμνηση ενός καθαρά θρησκευτικού -και όχι κοσμικού- γεγονότος.

• Ο Ιησούς δεν βρίσκεται πλέον μαζί μας, οπότε τα Χριστούγεννα Του δεν έχουν τον χαρακτήρα που έχουν τα γενέθλια των συνηθισμένων ανθρώπων. Με τις τούρτες, τα κεράκια, τα πάρτυ και τα ‘happy Birthday to you’…

• Tα Χριστούγεννα διατηρούν ένα πολύ βαθύτερο υπαρξιακό και φιλοσοφικό νόημα κι η εκκλησία τα τιμά, με κάθε μεγαλοπρέπεια και σοβαρότητα, ως ένα από τα πλέον σημαδιακά γεγονότα στην μακραίωνη ιστορία της. • Με την πάροδο των χρόνων ωστόσο, η εορτή αυτή σιγά-σιγά τροποποιήθηκε. Διασυνδέθηκε με ένα σωρό άλλα έθιμα, τελετουργίες, συμβολα και πράγματα και ενδύθηκε έναν πολύ πιο εξωστρεφή και πιο κοσμικό χαρακτήρα.

• Μετατράπηκε σε μια γιορτή ουμανισμού, συναδέλφωσης, αγάπης και χαράς.

• Απέκτησε ένα πολύ πιο ανοικτό, φιλοσοφικά, νόημα, κι έγινε μια γιορτή επαφικότητας κι ανταλλαγής θετικών συναισθημάτων μεταξύ ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των ανθρώπων, Χριστιανών ή μη

• Τα Χριστούγεννα με το νεοκερδισμένο τους αυτό σημαινόμενο κατέληξαν να γιορτάζονται απανταχού στον πλανήτη πασπαλισμένα με μπόλικη αστερόσκονη, με μυθοπλασίες και κεκτημένα τελετουργικά από διάφορες χωρικές μυθολογίες. Κυρίως από εκείνες της Βόρειας Ευρώπης που κατάφεραν να διασυνδέσουν τα πολύ συγκεκριμένα καιρικά τους φαινόμενα (χιόνι, ψύχος, κλπ) μαζί τους.

• Οι αναλυτές λένε ότι ο Χριστός αποκλείεται να γεννήθηκε μήνα Δεκέμβριο καθότι -σύμφωνα με τα ιερά κείμενα (Λουκάς 2:8) στην ύπαιθρο κυκλοφορούσαν ακόμη κοπάδια ποιμένες και βοσκοί. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρείας μάλιστα εκτιμούσε πως το πιθανότερο ήταν να γεννήθηκε την 24η ή την 25η μέρα του εβραϊκού μήνα Φαρμουθί, δηλαδή κάπου στις 20 ή 21 Απριλίου… Ετσι και αλλιώς η απογραφή του 7μ.Χ. που υλοποίησε ο διοικητής της Συρίας Κυρήνιος μετά από εντολή του Οκταβιανού Αυγούστου (και που ήταν αυτή που επέβαλε την πορεία του Ιωσήφ και της Μαρίας στη Βηθλεέμ), αποκλείεται να πραγματοποιήθηκε μέσα στην καρδιά του χειμώνα μιας και τότε το πολύ χιόνι θα δυσκόλευε κάθε μετακίνηση πληθυσμού…

• Είναι επίσης γνωστό πως η ημερομηνία της γέννησης του Σωτήρα μεταφέρθηκε το 336μ.Χ. επί τούτου από την Εκκλησία στο δεύτερο μισό του μηνός Δεκεμβρίου καθαρά από λόγους τακτικής. Με αυτόν τον τρόπο το δυτικό κυρίως χριστιανικό Ιερατείο (η αρχική πρόταση ήταν του Πάπα Ιούλιου Α΄) επιχείρησε να αντισταθμίσει την μεγάλη διάδοση και δημοφιλία που είχαν τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια, τα γενέθλια του Μίθρα αλλά και η εορτή του ‘Αήττητου Ηλίου’ που σηματοδοτούσε το ξαναγέννημα της μέρας μετά το ηλιοστάσιο.

• Και το πέτυχαν!

• Οι παγανιστές έχασαν, αλλά, έχασαν μόνον τυπικά! Με έναν έξυπνο κι υποφώσκοντα τρόπο πέρασαν τα περισσότερα από τα παλιά παγανιστικά δρώμενα, τις τελετουργίες και τους συμβολισμούς στην επέτειο της νέας θρησκείας.

• Το πρώτο που κατάφεραν είναι τα Χριστούγεννα πλέον να σημαδεύονται από ένα εορταστικό στόλισμα δέντρων. Όχι οποιονδήποτε δέντρων. Των πολύκλαδων ελάτων του βορειο-ευρωπαικού χειμωνιάτικου τοπίου.

• Κατάφεραν επίσης να προσθέσουν στην εικόνα της εορτής τα τζάκια με τις πολύχρωμες κάλτσες που στεγνώνανε απλωμένες στις μετώπες τους, τις παγοδρομίες επάνω στις κρυσταλλοποιημένες επιφάνειες των Σκανδιναυϊκών λιμνών, τα ομαδικά τραγούδια και τα κάλαντα των περιοδευόντων μπουλουκιών και κυρίως: Την μαζική και συμπεριληπτική ανταλλαγή δώρων.

• Η αγάπη του ενός προς τον άλλον δεν αρκούσε πλέον να ‘ομολογείται’ και να διατυπώνεται προφορικά. Ο καθολικισμός απαίτησε να αποδεικνύεται και έμπρακτα. Κι έτσι από μια συναισθηματική καθαρά ανάγκη παρήχθη το καύσιμο μιας ολόκληρης οικονομίας που άρχισε να ανθίζει. Μ’ αγαπάς? Απόδειξε μου το! Αγόρασε μου κάτι ώστε να βεβαιωθώ πως είσαι ειλικρινής.

• Είμαστε όντως μια οικογένεια με δεσμούς αγάπης τρυφερότητας και προστασίας ανάμεσα μας?

• Αν είμαστε τότε θα πρέπει να βρισκόμαστε, να καθόμαστε όλοι μαζί γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι και συντρώγομε. Όχι τις κοινές και τετριμμένες τροφές που μασουλάμε κάθε συνηθισμένη μέρα. Να βάζουμε στο στόμα μας κατι πολύ πιο σπάνιο, πολυτελές και εξωτικό. Να φτιάχνουμε και να καταναλώνουμε γευστικούς πειρασμούς, και γλυκά έτσι ώστε να τέρπουμε τη γλώσσα και το λαρύγγι μας.

• Στο όλο σκηνικό αργότερα προστέθηκε και το παραμύθι του αη Βασίλη (που για την ακρίβεια δεν είναι Βασίλης αλλά Νικόλας/Κλάους) και επιφορτίστηκε από το Σύμπαν να ανταμείβει τα καλά παιδάκια με ύπερθεν δώρα

. • Προστέθηκε και η ιστορία του δήθεν μυστικού εργοστασίου με τα παιχνίδια και την εκτέλεση των παιδικών παραγγελιών στον Βόρειο πόλο, μπήκαν ακόμη το ιπτάμενο έλκηθρο με τους τεράστιους φιλανδικούς ταράνδους, η διείσδυση από τις καμινάδες τα γλυκανάλατα τραγουδάκια στο πικάπ, ο στολισμός των σπιτιών με λαμπιόνια και τόσα ωραία πράματα ακόμη…

. • Ετσι τα Χριστούγεννα, εδώ και καιρό, έχουν πάψει πια να είναι μια καθαρά θρησκευτική εορτή

• Εχουν ενδυθεί και αποκτήσει ένα άλλο, πολύ πιο πρόσχαρο, φιλοθεάμον και ενθουσιώδες τελετουργικό. Εχουν γίνει μια γιορτή της σύνολης ανθρωπότητας

• Τα Χριστούγεννα πλέον εορτάζονται παντού στον πλανήτη, σε χριστιανικές ή αλλόδοξες χώρες, από ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλλου και δοξασίας, ένθεους ή άθεους, λευκούς ή μαύρους, ταξιδεύοντες ή μη.

• Είναι η μέρα όπου όλοι γινόμαστε ένα, όλοι θέλουμε το καλό των υπολοίπων, όλοι βάζουμε για λίγο το όπλο παρά πόδα και χαμογελούμε στους εχθρούς μας.

• Τα Χριστούγεννα έχουν γίνει η πανανθρώπινη εορτή της καλοσύνης της χαράς, της διασκέδασης και της ενότητας

• Και εκ του αποτελέσματος μπορούμε να δούμε ότι μάλλον πολύ καλά κάναμε και τα διαμορφώσαμε έτσι.

• Πασπαλίστηκαν τόσο πολύ με αστερόσκονη ώστε άρχισαν να χάνουν τον αρχικό τους χαρακτήρα, τις αρχικές τους σκοπιμότητες. Στ’ αλήθεια ξεπέρασαν κατά πολύ το αρχικό τους βεληνεκές.

• Κι όμως! Μια χαρά είναι πλέον έτσι κοσμικά διαμορφωμένα.

• Γιατί άμα παρ’ ελπίδα μας έρθει καμιά φορά να τους αφαιρέσουμε όλα αυτά τα στολίδια, όλα αυτά τα επιφαινόμενα, τότε σίγουρα θα δούμε να ελαττώνεται κατά πολύ η απήχηση τους

• Είναι μήπως κάτι που θέλουμε αυτό?

• Όχι βέβαια.