«Για ψαράς, για γουναράς» έλεγε η παλιά παροιμία για την Καστοριά, αντικατοπτρίζοντας  με το πιο γλαφυρό τρόπο τον ρόλο που έπαιζε η λίμνη. Είναι αυτή που μας διαφοροποιεί αισθητά από  άλλες ηπειρωτικές πόλεις της Ελλάδας και μας  δίνει μια διαφορετική φυσιογνωμία και μια μοναδική ομορφιά, αποτελώντας  ταυτόχρονα και σημαντικό βιότοπο, καθώς φιλοξενεί πολύ μεγάλη ποικιλία πουλιών και μιας άγριας ζωής διπλά ακριβώς από τα σπίτια. Μια μοναδική εμπειρία που απολαμβάνουν κάτοικοι και επισκέπτες.

Σήμερα που η ανάγκη για να διευρύνουμε τις δραστηριότητές μας και πέρα από τον κλάδο της γούνας και να εκμεταλλευτούμε το φυσικό μας κάλλος για την ανάπτυξη της περιοχής δεν μπορεί να γίνει χωρίς την αξιοποίηση της λίμνης. Πολλές φορές ακούμε να διαμαρτύρονται  κάτοικοι και φορείς για τα πλατάνια που δημιουργούν προβλήματα στα λεωφορεία και ζητούν  κάθε τόσο το κλάδεμά τους. Αυτό το απλοϊκό αίτημα εκφράζει μια  συγκεκριμένη νοοτροπία και είναι αυτή που πρέπει να αλλάξει. Όπως συμβαίνει σε πολλές  τουριστικές πόλεις ανά τον κόσμο υπάρχει μια περιοχή  όπου τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα δεν πηγαίνουν. Το ίδιο θα έπρεπε να γίνεται και εδώ. Να σταθμεύουν στην είσοδο της πόλης και η προσέγγιση στο γύρο της λίμνης να γίνεται μέσω της λίμνη με καραβάκια. Eναλλακτικά με ένα τρενάκι, με ποδήλατα, με μικρά αυτοκινούμενα οχήματα που λειτουργούν με  μπαταρία, ή με  κάποιο μικρό τουριστικό λεωφορείο θα μπορούσε  ο επισκέπτης, ανάλογα τις ανάγκες του, να κάνει το γύρο της λίμνης.  Σήμερα η βόλτα γίνεται με το αμάξι και σε δέκα λεπτά, χωρίς να κερδίζει  κάτι παραπάνω ο Δήμος, ενώ  αν εκμεταλλευτεί τη λίμνη και τη διαδρομή μέσα από μια διαφορετική προσέγγιση και θα  αυξήσει τα έσοδά του και  θα δημιουργήσει  θέσεις εργασίας.  Μια ακόμη  επιλογή για το επισκέπτη θα μπορεί να είναι  η  δυνατότητα για παράδειγμα να επισκέπτεται μέσω  της λίμνης τρία αξιοθέατα ( Σπηλιά Δράκου, Μονή Μαυριώτισσας, Λιμναίος Οικισμός)  χαρίζοντάς του ταυτόχρονα όμορφες εικόνες και μια ξεχωριστή βόλτα.

Άλλη μια  δραστηριότητα στην οποία  μπορεί να δοθεί  ειδικό βάρος  είναι αυτό  της παρατήρησης της ορνιθοπανίδας, το περίφημο “bird watching”, η οποία αποτελεί την ηπιότερη και φιλικότερη προς το περιβάλλον  και την άγρια ζωή, τουριστική  δραστηριότητα. Αυτό όμως προϋποθέτει να λάβουμε αποφάσεις για το τι θέλουμε να κάνουμε με τη λίμνη, σε ποια σημεία και σε ποιο βαθμό θα παρέμβουμε. Θα μπορούμε για παράδειγμά να δώσουμε μια πιο τουριστική όψη στη νότια πλευρά της λίμνης, ενώ στη βόρεια οι παρεμβάσεις να είναι ελάχιστες, ώστε να δίνεται  χώρος στην άγρια ζωή της λίμνης. Πάνω από’  όλα  όμως χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Και μην ξεχνάμε και τον ναυταθλητικό τουρισμό,από τον οποίον σήμερα ελάχιστα κερδίζουμε. Με την κατασκευή ενός συγχρόνου Ναυταθλητικού Κέντρου, αλλά και τη δημιουργία νέου πύργου για να γίνονται και πάλι αγώνες στη λίμνη, η  Καστοριά μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης δεκάδων ομάδων  κωπηλασίας από όλο τον κόσμο  που θα πραγματοποιούν εδώ την προετοιμασία τους δίνοντας ταυτόχρονα  τη δυνατότητα και στους  συλλόγους της περιοχής να κερδίσουν σε εμπειρίες και τεχνογνωσία. Τα οφέλη και εδώ είναι πολλαπλά. Επίσης αξιοποιώντας και το Βουνό μπορούμε να εντάξουμε στις αθλητικές δραστηριότητες αγώνες τρίαθλου και ορεινού τρεξίματος